Juf, hoe zit dat nou met die Jezus?
Hij zit in groep 8 en komt al twee jaar naar mijn GVO-lessen. Als enige jongen én de enige uit zijn groep lijkt hij er elke keer weer zin in te hebben. Vaak kom ik hem al tegen in de gang of buiten op het plein voordat zijn groep aan de beurt is en altijd zegt hij: ‘Ha juf!’. Geregeld volgt er dan: ‘Ik was het bijna vergeten dat we vandaag ‘godsdienst’ hebben…’ Hij is enthousiast en behoorlijk aanwezig in de les (‘sorry juf, ik heb ADHD’) maar mijn verhalen gaan erin als koek en als hij iets niet snapt zal hij het zeker vragen.
Mijn les vlak voor kerst over gaat over engelen. Ik gebruik het prentenboek Engel van Ingrid en Dieter Schubert. Hij lijkt het eerst wat vreemd te vinden. Een prentenboek voor een bovenbouwgroep? Maar als we daarna allerlei ‘engelen’ bekijken en het gesprek gaat over wie of wat een engel is of zou kunnen zijn én of je zelf misschien ook een engel kan zijn, is hij er met zijn aandacht helemaal bij. Later zal hij ook tegen mij zeggen dat ik best bijzondere dingen doe met de groep…. 😊
Jammer genoeg zien we elkaar na die les een hele tijd niet meer vanwege de lockdown. Pas na de meivakantie worden de lessen hervat. We praten over dingen die anders gaan dan verwacht en over de zorgen die er waren. Hij maakt van zijn hart geen moordkuil en vertelt over zijn oma die ziek was en dat hij haar, voordat ze stierf, nog gezien heeft. Daar is hij blij om, net als om het feit dat hij denkt dat zij ‘nog wel ergens is’.
Tijdens de één na laatste les vraag ik aan de leerlingen die in groep 8 zitten hoe zij terugkijken op de GVO-lessen. Er volgen verschillende antwoorden. Naast ‘gezellig’, ‘leerzaam’ en ‘leuk’, lijkt de jongen ineens te beseffen dat voor hem de GVO-lessen gaan stoppen. Hij gaat hierna immers naar de middelbare school en daar is geen GVO. Hij denkt even na en vraagt dan: ‘Juf kun je nog even uitleggen hoe dat nu zit met die Jezus?’ Ik schiet in de lach en antwoord dat dat met nog één les te gaan wel een hele uitdaging zal gaan worden, maar dat ik mijn best zal doen.
Ik besluit om zijn vraag te beantwoorden met het aanschaffen van het Lucasevangelie uit de Samenleesbijbel, een boekje vol met weetjes, kaarten, spelletjes en gespreksvragen, maar vooral ook een boek over het leven van Jezus.
In de laatste les vertel ik dat zijn vraag ‘Hoe zit het nu met die Jezus’ mij bezig heeft gehouden en dat ik daar twee antwoorden op heb gevonden. Hij kijkt me een beetje verbaasd aan als ik hem en de andere leerlingen een cadeautje geef. Als hij het uitgepakt heeft vertel ik dat in het boekje het leven van Jezus staat beschreven, zodat hij zelf kan lezen wat hij heeft gedaan.
Het tweede antwoord op de vraag ‘Hoe zit het nu met die Jezus’ is kort: Jezus heeft voorgedaan hoe wij als mensen met elkaar om zouden kunnen gaan en hoe je leeft vanuit liefde voor God en de mensen. Als we dat proberen te doen wordt de wereld een fijne plek voor iedereen.
Hij snapt het en bladert in zijn nieuwe boekje. Ik ga hem missen, deze nieuwsgierige, open jongen uit groep 8……