Maar iedere keer wordt hij weer levend…
Voor de bovenbouw trek ik een paar zelfgemaakte spellen uit de kast: een triviantspel en een rituelenspel en voor de onderbouw heb ik een zelfgemaakt boekje waarin het verhaal van Jezus staat met plaatjes en spelletjes. Groep vier begint enthousiast in het boekje te bladeren en hun handjes grijpen al naar de viltstiften. Ik leg uit dat we in de eerste les de eerste helft van het boekje doornemen en in de volgende les de rest van het boekje. We bekijken de plaatjes en ze krijgen om de beurt een vraag. Als ze de vraag kunnen beantwoorden mogen ze zichzelf een grappig stempeltje geven. Veel verhalen van Jezus komen langs en ze vinden het prachtig. Ze zien het als een sport om Jezus op de plaatjes te ontdekken. Ik zeg dat ik een moeilijke vraag heb en de leerlingen houden hun adem in: ‘Waarom denk je dat Jezus hier op het water loopt?’. Het meisje dat aan de beurt is kijkt me verbaasd aan en antwoordt: ‘Gewoon, omdat Jezus niet bang is!’
De laatste tien minuten werken de kinderen zelfstandig in hun boekje. Een ander meisje komt naar me toe en fluistert: ‘Ik weet hoe het afloopt met het verhaal. Zal ik het vertellen?’. ‘Graag,’ zeg ik.
‘Ze hebben Jezus aan een stuk hout gehangen’, begint ze nog steeds fluisterend. ‘Met grote spijkers door zijn handen en zijn heupen en zijn voeten’. Ze wijst de lichaamsdelen een voor een aan. ‘En toen schreeuwde hij, want het deed natuurlijk heel erg pijn. En toen ging hij dood. Dat is heel erg zielig. Maar hij is na twee dagen weer wakker geworden. Toen was ’ie er weer en ging hij weer lieve dingen doen. Maar toen hebben ze ‘m weer doodgemaakt en nog een keer en nog een keer en zo gaat het maar door. Maar iedere keer wordt hij weer levend’. Ze zwijgt en kijkt me met een grote glimlach aan. Ik ben ontroerd door haar verhaal en vraag: ‘Ik vond je verhaal zo mooi, wil je het volgende week ook aan de andere kinderen vertellen?’. Ze knikt en gaat weer terug naar haar tafeltje waar ze een plaatje van Jezus gaat inkleuren. Ik kijk naar haar en bedenk hoe waar haar verhaal is…